تیم گیم جم ما از چهار نفر تشکیل شد که با وجود موانع سر راهشون تونستن پروژه ی Wanderer رو که فرسنگ ها با ایده ی اولیه شون فاصله داشت ببندن!
این چهار نفر عبارت بودن از: من ( مونا ) ، سارا ، مهراد و امین.
اولین چیزی که همه ی بچه ها کارشون رو باهاش شروع کردن طوفان فکری (brain storm) با توجه به موضوع (theme) اعلام شده ی موج بود. ما تصمیم گرفته بودیم توی این رویداد با یه ابزار جدید کار کنیم، ولی به قدری در حال طوفان راه انداختن با افکار و ایده هامون بودیم که این موضوع رو کلا یادمون رفت…
در انتهای این جلسه، بچه ها ( بدون اطلاع از قابلیت ها و محدودیت های ابزارشون ) ایده شون رو روی تلفیقی از بازی با موج دریا و موج موسیقی بستن.
ایده ی اولیه ی بازیمون چی بود؟
ایده ی بازی ما یک پازل صدا و فیزیک موج بود.
قرار بود یک سری قایقران داشته باشیم که روی دریا آواز می خونند. هر کدوم از این قایقران ها به تنهایی نت خودشون رو میخونن و در صورتی که بتونیم به کمک امواج دریا اونها رو از موانع رد کنیم و با ترتیب درست نت هاشون به هم برسونیم، میتونیم به ملودی کاملشون برسیم و پازل حل میشه!
از چه ابزاری استفاده کردیم؟
ما تصمیم گرفتیم توی این رویداد از Corona SDK استفاه کنیم که برامون تازگی داشت و فرصت خیلی خیلی خوبی بود تا باهاش آشنا بشیم! البته نه تنها هیچ کدوم تا حالا با فیزیک کرونا کار نکرده بودیم (که توی پیاده سازی ایده مون خیلی بهش نیاز داشتیم!)، بلکه سه تامون حتی تا حالا کرونا رو از نزدیک هم ندیده بودیم!!! اگرچه همه به این نتیجه رسیدیم که با Unity میتونستیم خیلی بیشتر پیش بریم، ولی از آشنایی با Corona هم به شدت خوش وقت شدیم!
چه چیزایی خوب پیش رفت؟
همکاری توی طراحی Design بازی خیلی خوب پیش رفت، و حیف شد که شرایط بهمون اجازه نداد عملیش کنیم.
گرافیک Graphic بازیمون هم داشت به سمت چیزی که میخواستیم میرفت و به نظرمون راضی کننده میومد.
در هر صورت میشه گفت که تمام المان های یه رویداد پر تکاپو و جالب خیلی خوب پیش رفت. بحث های خوب، ایده های قشنگ، همفکری ها، و …
چی خوب پیش نرفت؟
• پیش بینی حجم کار:
ما یه ایده داشتیم که با توجه به تجربیات خودمون فکر می کردیم می تونیم راحت عملیش کنیم ولی اواسط کار متوجه شدیم که اشتباه می کردیم!
میشد تو مستندات کرونا بیشتر تحقیق کرد و راجع به توانایی ها و ناتوانایی هاش اطلاعات به دست آورد.
به عنوان مثال، توی برخورد موج ها که قرار بود به صورت پویا بزرگتر بشن, سیستم کرونا این scale شدن رو در نظر نمی گرفت و نمیتونست باهاش برخوردی ایجاد کنه. ما زمان زیادی رو صرف برطرف کردن این مشکل کردیم، که اگه اطلاعات کافی داشتیم می تونستیم از قابلیت های دیگه ی کرونا بیشتر استفاده کنیم.
• زمان بندی و تقسیم کار:
چون از ابتدای کار اطلاعاتمون درست و کامل نبود طبیعتا زمان بندی مون هم درست نبود!
غیر از زمان بندی، تقسیم وظایفمون هم میتونست بهتر پیش بره و در نتیجه کمتر به بچه ها فشار بیاد.
• از دست دادن نیرو:
با تمام این اوصاف غول مرحله ی آخرمون هم کم شدن نیرو بود! رایج ترین اتفاقی که تو ماراتون های این چنینی پیش میاد و باعث شکست خوردن پروژه میشه…
به دلیل مشکلاتی که روز آخر واسه ی ۲ تا از بچه ها پیش اومد، تیم ما تبدیل به یه تیم ۲ نفره شد… در حالی که مجبور بودیم با محدودیت های پیش اومده، کل پروژه رو از اول تعریف کنیم و تو ۸ ساعت باقی مونده از این ماراتون ۴۸ ساعته ببندیمش!
و در آخر، تو گیم جم Game Jam چی تجربه کردیم؟
ما توی این اتفاق گروهی جذاب و پرتکاپو لحظات بالا و پایین زیادی رو تجربه کردیم، لحظه های عبوسی که اعصابمون بهمون حتی اجازه ی حرف زدن نمیداد، یا لحظه های شادی که از هیجان جیغ می کشیدیم!
چیزخیلی خوبی که تو ساعت های پایانی رویداد با پوست و استخونمون احساسش کردیم، گرفتن تصمیم های سریع و سازنده، و مدیریت بحران بود. تصمیم های سریع ولی قاطع که تو ساعات های پایانی، design بازیمون، هدف بازیمون، و همه چی رو عوض کرد، ولی نذاشت دست خالی و شکست خورده برگردیم خونه!
اگرچه چیزی که تولید شد هیچ ربطی به ایده ی اولیه مون نداره، ولی ما بهش افتخار می کنیم! 🙂 🙂 🙂 🙂
